Valoración del audiolibro: 9.88 de un máximo de 10
Votos: 658
Autor(a) de la reseña:Mary Balseca
Reseña valorada con una puntuación de 8.36 de un máximo de 10
Fecha reseña: 22/9/2018
Duración: 28 minutos (20 MB)
Fecha creación del audiolibro: 18/07/2018
Puedes escuchar el audiolibro en estos formatos: WAV - MP3 - FLAC - MPEG4 - AIFF - WMA - AU (compresión TZO - RAR - TAR.LZO - ZIP - TAR.XZ - DEB)
Incluye un resumen PDF de 4 páginas
Duración del resumen (audio): 2 minutos (2 MB)
Servidores habilitados: Hotfile - Mediafire - Dropbox - iDope - Send U It - MEGA - Torrent - FileServe
Encuadernación del libro físico: Tapa Dura
Descripción o resumen: Cal é o son do corazón? E por que latexa? O vello xastre vaino descubrir grazas a unha viaxe e nós grazas a este emocionante álbum de Txabi Arnal. O autor vasco, neste segundo traballo con OQO editora, regresa para contarnos a historia deste xastre que sente un baleiro inmenso dentro do peito. E como a vida regalada de palacio non llo enche, un día foxe da súa gaiola dourada. Mais como ía imaxinar el, que o mundo andaba tan esfarrapado! Hai pobreza, desastres naturais, guerras… O vello xastre ten moito que zurcir e remendar! Só ten nobelos de fío, agullas de varios grosores e unhas vellas tesoiras, pero alí onde chega, acaba coas penas. E como nos recantos do camiño vai deixando amigos, cada vez que marcha dun lugar, o noso protagonista ata a punta do nobelo e vai soltando fío a medida que se afasta. Así, todos os sitios visitados van quedando conectados polo fío, e deixa trazada a ruta para cando decida volver. Pero non será ata a derradeira ilustración, xa sobre un mapa, cando os lectores descubramos o verdadeiro significado da súa viaxe. E a encargada de revelarnos este segredo vai ser Cecilia Varela. A ilustradora, de orixe arxentina, aínda que establecida desde hai anos en México, estréase con este álbum en OQO editora. En palabras da artista, un certo pouso de melancolía caracteriza o seu traballo, e as súas técnicas favoritas á hora de ilustrar son o acrílico e o lapis sobre papel. As imaxes, unhas veces reforzan o que o texto di, e outras desvelan aquilo que cala. E así debe ser, na súa opinión, para que o lector se mergulle alternativamente en calquera dos dous universos posibles. En O corazón do xastre son moitos os detalles que paga a pena comentar. O primeiro, a figura deste entrañable protagonista. Reparade nel! Non vos recorda o seu corpo… a un nobelo de fío? E que hai do chapeu, será un sombreiro ou un dedal? A sensibilidade de Cecilia Varela brota nos sitios máis inesperados. Humaniza os elementos da natureza, coma o Sol e a Lúa, que desde o alto, nos sorrín ou nos miran asombrados. Tampouco lle pasan desapercibidos eses pequenos xestos dos animais: o can que mira de esguello, o peixe que salta querendo morder o fío… e que encerran tanta tenrura. Ademais, nunca coma aquí, as ventás foron tan impo